DE VROEGERE BOERDERIJ-
SCHOOL VAN WATERLOO

Rond 1910 werd onder impuls van pedagoog Ovide Decroly beslist een boerderijschool voor kinderen met een lichte handicap te bouwen. Omdat de kinderen daar het dichtst bij de natuur zouden staan, werd het ongerepte landelijke karakter van Waterloo gekozen. Opzet was de kinderen via een ruim aanbod van ateliers (houtbewerking, mandenmakerij, snit en naad, landbouw, veeteelt) een vak aan te leren en hen daarmee een plaats binnen de maatschappij te bezorgen. De architectuurwedstrijd werd in 1912 gewonnen door Fernand Bodson en zijn rechterhand Théodore Clément. Door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog kon het project pas in 1926 worden voltooid. Geboeid door tuinsteden ontwierp Fernand Bodson een rij lange rechthoekige gebouwen die zorgden voor een opgedeelde ruimte en een vlotte doorstroming tussen de verschillende functies (paviljoen met klaslokalen, keukens, werkplaatsen, gymnastiekzaal, educatieve boerderij, enz.).

De Anglo-Normandisch geïnspireerde stijl uit zich in een opeenstapeling van dakhellingen, kapvensters, ramen met glasroede en een aaneenschakeling van zuilen tot heuse galerijen. Het als opmerkelijke getuigenis uit die tijd geklasseerde complex wordt binnen een vernieuwend intergenerationeel project gerestaureerd.

>zie project : BELLA VITA.